دل باخته

بسم الله الرحمن الرحیم

خاطراتی مستند و میدانی از عملیات عاشورایی بدر

روز پنجم ، شنبه 25 اسفند ماه 1363 آخرین روز عملیات ، استراتژی عجیب سردار باکری

قسمت سی ام

دشمن زبون نیم ساعتی از زمین و آسمان‌ سیل بند را کوبیده و سپس دهها دستگاه تانک از ستون تانک ها و نفربرها خارج و با گرفتن آرایش دشت بانی به سمت سیل بند حمله ور شدند ، با رسیدن تانک ها به تیررس‌ ، درگیری آغاز و سیلی از گلوله و موشک را روانه راه‌ شأن کردیم ، کماندوهای عراقی گروه گروه در پشت بام خانه های روستای حریبه موضع گرفته و با کلاش و تیربار و قناسه و دوشکا و آر پی جی 7 و 11 و تفنگ 106 به سمت سیل بند شلیک می کردند و از هر سنگری موشک شلیک می شد ، فوری آن نقطه از سیل بند را آماج گلوله و موشک قرار می دادند.  ، با اصابت اولین موشک به بدنه یکی از تانک های مهاجم و کمانه ناباورانه آن متوجه تی 72 بودن آنها شده و تلاش در زدن برجک و شنی آنان کردیم ، اما رگبار گلوله و موشک ها اجازه نشانه گیری دقیق را نداده و متأسفانه هرچه زدیم ، کارگر نیفتاد و تانک ها غرش کنان و رگبار زنان به چندمتری سیل بند رسیدند ، انگاری آخرهای کار بود و داشتیم غریب و بی کس اسیر عراقی ها می شدیم ، سایه شوم وحشت و هراس بر خط پدافندی سایه افکنده و همه مات و مبهوت نظاره‌گر ورود تانکها به داخل سیل بند بودیم ، لوله توپ تانک ها داشت به بالای سرمان می رسید که فریادهای بلند برادر باکری در فضای سیل بند پیچید که تمام رزمندگان به بالای سیل بند پریده و فریاد الله اکبر سر دهند !

فرمان آقا مهدی استراتژی بسیار عجیب و عملی خطرناک و در ظاهر غیر عقلانی و دیوانگی محض بود ، اما همگی خوب میدانستیم که شکستن خط مساوی با اسارت یا شهادت است و برای همین هم بی درنگ و فوری فرمان سردار را بجان خریده و بدون توجه به باران گلوله و ترکش ها ، الله اکبر گویان بالای تاج سیل بند پریده و فریاد زنان شروع به تیراندازی کردیم .

تانک های عراقی که به دیواره سیل بند چسبیده و در تلاش برای ورود به داخل آن بودند با دیدن این عمل حماسی و بی باکانه رزمندگان ،  خیال کردند که قصد حمله داریم و آنچنان ترسیده و هراسان شدند که ناگهان خدمه بزدل چند تانک بیرون پریده و شتابان شروع به فرار کردند ، بقیه تانک‌های مهاجم هم با دیدن فرار همقطاران خود ، فرار را بر قرار ترجیح داده و سراسیمه شروع به عقب نشینی کردند . قشون اصلی دشمن هم که در میانه میدان به صف ایستاده بود با دیدن فرار تانکها و خدمه آنها ، بی دلیل وحشت کرده و گروه گروه شروع به فرار کردند..

لحظاتی بسیار شیرین و باشکوهی بود ، با عنایات خداوند متعال و با تدبیر شجاعانه و مدبرانه برادر باکری از یک شکست حتمی و بسیار نزدیک نجات یافته و چند دستگاه تانک پیشرفته عراقی را هم سالم و روشن به غنیمت گرفته بودیم ، شور و شوق فراوانی در میان همسنگران برپا شده و صدای تکبیر و صلوات سراسر خط را فرا گرفته بود ، همه شادمان از پیروزی بودند و غنچه های شیرین لبخند بر لبان خشکیده و خاک آلوده شأن نقش بسته بود ، آقا مهدی هم با لبانی ذاکر و خندان به یکایک سنگرها سر زده و از تک به تک رزمندگان تشکر کرده و از استقامت و پایداری آنان در آن لحظات سخت و دشوار تقدیر کرده و همه را به مقاومت و ایستادگی تا زمان رسیدن گردان های پشتیبان ترغیب و تشویق کردند .

با شکست تک دشمن و فروکش کردن جشن پیروزی ، به توصیه برادر باکری شروع به جمع آوری مهمات از گوشه و کنار و اطراف سیل بند کرده و همه را در کنار سنگرها گذاشتیم ، برای آوردن موشک به زاغه مهمات عراقی ها در کنار نخلستان رفته و دیدم که اثری از موشک ها نمانده و فقط چندتا جعبه فشنگ و تعدادی هم نارنجک مصری از آن همه مهمات باقی مانده ، مشغول جمع آوری نارنجک ها از کف سنگر شده و یک خشاب بشقابی کلاش هم پیدا کردم که همانجا پر از گلوله کرده و به همراه نارنجک ها به سنگرم در پشت سیل بند آوردم و بعد هم با سرنیزه و کلاهود شروع به کندن و گودتر کردن سنگر کرده و با جابجایی گونی های پر از خاک ، جان پناهی نسبتاً امن و مناسب برای خود ساختم ، قایق با کلی مهمات و مین و مواد منفجره از عقبه برگشته بود و همراهان و یاران آقا مهدی شتابان در حال تخلیه آن بودند ، به کنار آب رفته و چندتا گونی موشک هم آورده و مشغول بریدن قاب پلاستیکی و در آوردن و بستن خرج آنها شدم ، همه رزمندگان در حال فعالیت و تلاش بودند و با استحکام سنگرها و جمع آوری مهمات لازم ، آماده یورش های بعدی دشمن می شدند .

از رزمندگان زنجانی جز چند نفری باقی نمانده بود که همگی هم شتابان و عرق ریزان مشغول ترمیم سنگر و جمع آوری مهمات لازم بودند ، شیرمردان زنجانی برادران پاسدار انعام الله محمدی و غلامحسین رضایی ، جعفر امینی ، رضا رسولی ، محرمعلی الماسی و بسیجیان دلاور مهدی حیدری و اصغر کاظمی هنوز دلیرانه و مردانه در خط مقدم مانده و مصمم‌تر از قبل آماده نبرد با نیروهای دشمن می شدند .

با آغاز گلوله باران سیل بند و پیدا شدن سر و کله هلیکوپترهای عراقی ، از آغاز تک دشمن آگاهی یافته و همگی در داخل سنگرها پناه گرفته و منتظر نزدیک شدن  قشون دشمن شدیم ، دوباره بارانی از گلوله های توپ و خمپاره و موشک و راکت و مسلسل بر روی سیل بند و اطراف آن باریدن گرفته و همه جا را دود و آتش و خاکستر فرا گرفت ، ناگهان سیل بند از ناحیه عقب هم مورد حمله چند فروند هلیکوپتر عراقی قرار گرفته و خبر از انهدام و از کار افتادن قبضه های پدافند هوایی مستقر در کنار پل شناور را می دهد ، در تک قبلی هلیکوپترها از ترس رگبار های متوالی مسلسل های چهار لول جرات نزدیک شدن به رودخانه و سیل بند را نداشتند ، اما حالا پشت سرمان بالای رودخانه ایستاده و سیل بند را زیر آتش گرفته بودند .

هلیکوپترهای بسیار عجیب و غریبی بودند ، رنگی کاملاً سیاه و تیره داشتند و هر کدام هم سپری بزرگ و فولادین به کف بسته بودند که هرچه گلوله و موشک آر پی جی  سمت شأن شلیک می کردیم به آنها می خورد و هیچ آسیبی هم به هلیکوپترها نمی رسید و برای همین هم با خیال راحت جلو آمده و از فاصله بسیار نزدیکی سیل بند و سنگرهای پشت آن را با توپ و راکت و مسلسل می زدند ، خلاصه در کمال بی خبری و ناباوری از ناحیه عقب غافلگیر شده و در دقایق اولیه چند سنگر منهدم و چندین تن از رزمندگان شهید و زخمی شدند ، لحظه های بسیار وحشتناک و ترسناک و واقعاً هولناکی بود ، اکثریت گونی های خاک را سمت مقابل سنگر چیده و پشت سنگر کاملآ باز و بی حفاظ بود و رگبار گلوله های مسلسل هلیکوپترها هم بصورت یکسره و بی وقفه سینه سیل بند را شخم زده و سوراخ سوراخ می کردند و با مشاهده کوچکترین تحریکی از سوی رزمندگان ، سنگرها را به توپ و راکت می بستند .

هلیکوپترها با اتمام مهمات ،  فضای منطقه را ترک کرده و خیالمان از پشت سر آسوده شد ، سریع برخاسته و با جابجایی گونی ها ، عقب سنگر را هم پوشانده و یواشکی مشغول تماشای میدان نبرد شدم و با چنان صحنه وحشتناکی مواجه شدم که عرق سرد بر پیشانیم نشست و از ترس مانند بید به خود لرزیدم ، دشمن زبون اینبار با تمام توان و قدرت از سه جهت سیل بند را مورد هجمه قرار داده بود....

ادامه دارد.....

خاطره از بسیجی جانباز عباس لشگری

با ذکرصلواتی یاد و نام تمامی شهیدان دل باخته حق و حقیقت را گرامی داشته و برای فرج آقا صاحب عصر و زمان (عج) دعا کنیم .

التماس دعا